Wilhelm Edmund Rappe (1883-1975) dr praw, docent polskiego prawa administracyjnego, naczelnik wydziału w Urzędzie Wojewódzkim we Lwowie, znawca prawa fundacyjnego.
Uczęszczał do gimnazjum w Stanisławowie, później we Lwowie, gdzie przeniósł się z rodziną po śmierci ojca. Od 1902 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. W 1908 r. uzyskał stopień doktora praw. W 1921 r. mianowano go radcą Tymczasowego Wydziału Samorządowego we Lwowie. Pracował także w kancelarii Sejmu Galicyjskiego. Był sekretarzem sekcji administracyjnej Towarzystwa Prawniczego we Lwowie. W 1922 r. rozpoczął pracę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Uzyskał habilitację z zakresu prawa administracyjnego. W latach 1941-45 prowadził wykłady i ćwiczenia z prawa administracyjnego oraz prawa kościelnego na Tajnym Wydziale Prawa UJK. W 1944 r. został asystentem w Katedrze Prawa Administracyjnego Uniwersytetu Lwowskiego. Po zajęciu Lwowa przez Armię Czerwoną został zwolniony i zmuszony do opuszczenia Lwowa. Po powrocie nie wykładał już na uniwersytecie. Nie pozostawił obszernego dorobku w postaci publikacji a te najcenniejsze dotyczą właśnie prawa fundacyjnego. Był zwolennikiem unifikacji prawa fundacyjnego na zasadzie systemu koncesyjnego oraz na zasadzie specjalizacji i fachowości nadzoru. Opublikował także książkę o fundacjach kościelnych i wyznaniowych.