Walenty Miklaszewski (1839-1924), prawnik, opracował system pedagogiczno-wychowawczy zakładów poprawczych, autor prac naukowych z dziedziny prawa penitencjarnego. 

Walenty Miklaszewski swymi zainteresowaniami obejmował przede wszystkim problematykę przestępczości nieletnich oraz prawa penitencjarnego. Był współzałożycielem pierwszego na ziemiach polskich zakładu poprawczego dla nieletnich, dla którego opracował system pedagogiczno-wychowawczy. 
Po ukończeniu gimnazjum, aby poznać prawo obowiązujące w Królestwie, Walenty Miklaszewski rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Petersburskiego. Po ukończeniu studiów uzyskał stypendium rządowe na podjęcie studiów za granicą - w Niemczech i Francji. W 1863 r. opublikował pracę naukową z dziedziny prawa penitencjarnego. W 1864 r. otrzymał stopień doktora praw Uniwersytetu w Heidelbergu. 
Po powrocie do kraju rozpoczął aplikację sądową w Trybunale Cywilnym w Warszawie i jednocześnie podjął pracę na Wydziale Prawa i Administracji w Szkole Głównej (wykładał procedurę karną i cywilną). Był jednym z założycieli Towarzystwa Osad Rolnych i Przytułków Rzemieślniczych.
Walenty Miklaszewski propagował oczyszczenie polskiego języka prawniczego z naleciałości języków zaborczych. Z jego inicjatywy w "Gazecie Sądowej" powstała osobna rubryka poświęcona językowi prawniczemu. W 1919 r. otrzymał nominację na członka Komisji Kodyfikacyjnej RP, przewodniczył Wydziałowi Karnemu Komisji. Uczestniczył też w pracach nad projektem ustawy o sądach dla nieletnich, uchwalonym w 1921 r.