Stefan Glaser (1895-1994). Adwokat, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Uniwersytetu Wileńskiego, Uniwersytetu w Liège, Katolickiego Uniwersytetu w Leuven.
Był współtwórcą i organizatorem polskiego Wydziału Prawa na Uniwersytecie w Oksfordzie, polskiego Wydziału Medycyny na Uniwersytecie w Edynburgu i polskiej Szkoły Architektury przy Uniwersytecie w Liverpoolu.
W 1930 r. był inicjatorem i jednym z sygnatariuszy tzw. protestu brzeskiego, w którym profesorowie wielu polskich uczelni protestowali przeciwko aresztowaniu posłów opozycyjnych, osadzeniu ich w twierdzy brzeskiej i skazaniu w tzw. procesie brzeskim. W odwecie został pozbawiony katedry, a w 1934, w wieku 39 lat, przeniesiony na emeryturę.
Do wybuchu wojny wykonywał praktykę adwokacką w Warszawie. Występował w kilku znanych procesach politycznych.
Autor wielu publikacji, artykułów i glos.
Uczestniczył w rządzie gen. Sikorskiego. Był przedstawicielem rządu w Komisji Narodów Zjednoczonych do Spraw Zbrodni Wojennych.
Był znanym i cenionym na świecie specjalistą w zakresie międzynarodowego prawa karnego, był m.in. jednym z pomysłodawców Konwencji o niestosowaniu przedawnienia wobec zbrodni wojennych i zbrodni przeciw ludzkości, która została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych dnia 26 listopada 1968 r.
Był zwolennikiem współpracy międzynarodowej i integracji europejskiej. Brał udział w Kongresie Europejskim w Hadze w 1948 r. gdzie postulował m.in. o utworzenie uniwersytetu międzynarodowego.
.