Konrad Dynowski (1862-1930), profesor prawa, członek Departamentu Senatu, senator w Petersburgu. 

Konrad Dynowski studia prawnicze rozpoczął w Kijowie, potem kontynuował w Berlinie, Fryburgu i Heidelbergu. Wybitny cywilista Uniwersytetu Warszawskiego.
Nagrodzony złotym medalem za rosyjskojęzyczną rozprawę magisterską na temat przedawnień. W 1888 r. rozpoczął wykłady jako docent prawa rzymskiego na Wydziale Prawa na Uniwersytecie Noworosyjskim w Odessie.
Radca prawny w Ministerstwie Sprawiedliwości w Petersburgu. Profesor prawa w Polskim Kolegium Uniwersyteckim w Kijowie. 
Po powrocie do odrodzonej Polski uzyskał tytuł profesora na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1925 r. Konrad Dynowski był założycielem i pierwszym prezesem Związku Prawników Kresowych. Po zamachu majowym 1926 r. Józefa Piłsudskiego (1867–1935) bronił zasady nienaruszalności sędziów. W uznaniu zasług udekorowany został wówczas Krzyżem Komandorskim Polonia Restituta oraz szeregiem innych prestiżowych odznaczeń. 
Konrad Dynowski pozostawił kilkadziesiąt rozpraw z zakresu prawa rzymskiego, procedury cywilnej oraz kodeksu honorowego. Jest autorem m.in. przedmowy do pracy "Kodeks honorowy a sąd karny - Sprawa Zygmunta Karnickiego-Smoleńskiego” (Warszawa, 1927) oraz "Słowa wstępnego do rozprawy Mariana Niedzielskiego Satysfakcja honorowa w życiu i prawie" (Warszawa, 1929).