Anzelm Lutwak (1877-1942), adwokat, poeta, eseista, redaktor "Palestry" i "Głosu Prawa" wydawanych we Lwowie, aktywny działacz studencki w syjonistycznym stowarzyszeniu "Libanan". Współzałożyciel i pierwszy prezes stowarzyszenia akademickiego "Haszachar - Przedświt" w Krakowie.

Anzelm Lutwak ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1900 r. uzyskał tytuł doktora praw. Po 7-letnim okresie kandydowania został wpisany na listę adwokatów Lwowskiej Izby Adwokatów.
W 1901-1903 przebywał w Wiedniu. Opublikował wiele artykułów i wierszy w czasopiśmie "Die Welt" oraz w lwowskim "Wschodzie". Podjął współpracę z wieloma innymi czasopismami prawniczymi. Zwalczał przejawy rasizmu i antysemityzmu oraz skrajnego pozytywizmu prawniczego. Domagał się zachowania niezawisłości adwokatury. Przez 6 lat był członkiem Lwowskiej Izby Adwokackiej.
W 1910 r. podjął się redagowania i wydawania czasopisma "Palestra". Artykuły do czasopisma tworzyli znawcy prawa, adwokaci, prokuratorzy, najwybitniejsi polscy cywiliści, karniści, teoretycy i historycy prawa. Części artykułów niepodpisanych przypisuje się autorstwo Anzelma Lutwaka. Podnoszono problemy niezawisłości adwokatury, sądownictwa dyscyplinarnego. Po wydaniu numeru łączonego 7 i 8 czasopismo przestało się ukazywać.
W 1924 r. opublikował pierwszy zeszyt "Głosu Prawa". Krytykował w nim opieszałość ówczesnych władz przy ujednolicaniu prawa adwokackiego.
Po wydaniu licznych kontrowersyjnych wówczas artykułów Anzelm Lutwak miewał problemy z cenzurą i w szczególności "Głos Prawa" ukazywał się czasami w zeszytach łączonych. Ostatni zeszyt ukazał się w 1939 r.
Nie udało się ustalić ostatnich lat życia Anzelma Lutwaka w okresie okupacji. Prawdopodobnie został zamordowany we Lwowie w 1942 r.