Wrotnowski Antoni (1823-1900). Adwokat, publicysta, polityk, działacz społeczny. W Warszawie ukończył Kursy Prawne, po czym otworzył w Warszawie kancelarię adwokacką. Specjalizował się w prawie cywilnym. Przez długi czas był doradcą Andrzeja Zamoyskiego. W adwokaturze został obrońcą przy warszawskich departamentach Senatu Rządzącego i przy Radzie Stanu Królestwa Polskiego. W 1857 r. przetłumaczył z języka francuskiego i wydał pracę "O przedawnieniu podług Kodexu Cywilnego w Królestwie Polskim obowiązującego". W 1859 r. opublikował rozprawę "O śmierci cywilnej i o prawach byłych wychodźców polskich - ze stanowiska sądowego". W 1861 r. i 1863 r. wysłany był do Paryża z misją, aby przeciwdziałać wybuchowi powstania (misje nie powiodły się). Jako adwokat prowadził sprawy zagranicznych domów handlowych. Był autorem licznych prac o charakterze publicystycznym. W 1884 r. przeprowadził się do Lwowa, gdzie objął stanowisko dyrektora Banku Krajowego. Tam też został wybrany posłem do sejmu krajowego. Sławę zdobyło jego dzieło pt. "Porozbiorcze aspiracje polityczne narodu polskiego" (1882 r.), w którym uznał, że należy współpracować z zaborcami.