Zygmunt Cybichowski (1879-1946). Pochodził z Poznania. Studiował prawo i ekonomię w Berlinie, Monachium, Wrocławiu, Paryżu i Strasburgu. W 1902 r. uzyskał doktorat z problematyki prawa państwowego i międzynarodowego. W 1905 r. ukończył aplikację sądową i uzyskał stanowisko asesora sądowego, po czym udał się na dalsze studia do Francji i Anglii. Pracował w sądownictwie we Wrocławiu i Berlinie, prowadząc jednocześnie pracę naukową. Praca habilitacyjna pt. "Starożytne prawo narodów" otworzyła Cybichowskiemu drogę do docentury prawa międzynarodowego publicznego i prywatnego Uniwersytetu we Fryburgu. W 1912 r. przyjął stanowisko profesora i Katedrę Encyklopedii Nauk Prawniczych i Politycznych oraz Filozofii Prawa na Uniwersytecie Lwowskim. W 1915 r. wydał podręcznik prawa międzynarodowego. Od 1919 r. odgrywał czołową rolę w Komisji Kodyfikacyjnej RP. W latach 1925-1929 wydał trzytomowy system prawa państwowego. W latach 1926-1930 wydana została z inicjatywy Cybichowskiego i pod jego redakcją "Encyklopedia podręczna prawa publicznego". W 1929 r. został zaproszony na wykłady prawa międzynarodowego na uczelniach amerykańskich. W 1930 r. Columbia University w Nowym Jorku przyznał Cybichowskiemu tytuł doktora honoris causa.