Jan Nowodworski (1876-1954). adwokat. Pochodził z rodziny o wielkich tradycjach prawniczych i patriotycznych. Studiował na Wydziale Prawa w Warszawie. W 1898 r. rozpoczął aplikację. W 1903 r. wpisany na listę adwokatów i otworzył własną kancelarię w Warszawie. Był czynnym członkiem koła prawników polskich. Podczas I wojny światowej pełnił funkcję prokuratora wojskowego. Po zakończeniu I wojny światowej został czołowym działaczem samorządu adwokackiego. Wielokrotnie byłwybierany na członka Rady Adwokackiej w Warszawie. Był trzykrotnie dziekanem tej Rady. W latach 1922-1923 był członkiem Naczelnej Rady Adwokackiej. Bronił niezawisłości adwokatury. W latach 1930-1935 był wybierany do sejmu z listy Stronnictwa Narodowego. W czasie II wojny światowej został członkiem tajnej Naczelnej Rady Adwokackiej. Po zakończeniu wojny krótki czas był sędzią, ale już we wrześniu 1945 r. otworzył znowu kancelarię adwokacką. W związku z komunistyczną weryfikacją przeprowadzaną wśród adwokatów Nowodworskiego skreślono z listy adwokatów. Pochowano go na Powązkach w Warszawie.