Jan Kanty Wołowski (1803-1864). Pochodził z żydowskiej rodziny o długich tradycjach prawniczych. Był uczonym, adwokatem, prokuratorem, Głównym Dyrektorem Sprawiedliwości w rządzie Królestwa Polskiego, pierwszym dziekanem Wydziału Prawa i Administracji Szkoły Głównej. Ukończył Szkołę Prawa i Nauk Administracyjnych Księstwa Warszawskiego. Po aplikacji sądowej mianowany został asesorem w Trybunale Cywilnym w Płocku. W 1820 r. rozpoczął praktykę w zawodzie obrońcy. W 1821 r. został wpisany na listę adwokatów przy Warszawskim Sądzie Apelacyjnym, następnie przy Sądzie Najwyższej Instancji. Był autorem wielu rozpraw o tematyce cywilistycznej. W konspiracji współpracował z Towarzystwem Patriotycznym. Przewodniczył komisji, która opracowała projekt Kodeksu cywilnego Królestwa Polskiego oraz projekt Kodeksu postępowania sądowego. Od 1847 r. do 1861 r. piastował stanowisko naczelnego prokuratora przy Warszawskich Departamentach Senatu Rządzącego. Kiedy w 1862 r. zorganizowano Szkołę Główną, Jan Kanty Wołowski został mianowany profesorem procedury sądowej i prawa cywilnego oraz pierwszym dziekanem Wydziału Prawa i Administracji. W 1863 r. został skazany za działalność antyrządową na zesłanie w głąb Rosji.