Bronisław Wróblewski (1888-1941). Profesor prawa karnego w Wilnie, rektor Uniwersytetu Wileńskiego. Filister korporacji akademickiej Konwent Polonia.
Jego praca naukowa inspirowana była dziełem francuskiego pioniera nowoczesnej socjologii Emila Durkheima, który zajmował się m.in. socjologiczną funkcją języka i pierwotnym znaczeniem świadomości w badaniu zjawisk społecznych. Rozwinął on idee Durkheima, kładąc nacisk na aspekt socjologiczny w badaniu zjawisk prawnych. Dużą wagę przywiązywał do poznawczych funkcji i roli dokumentu historycznego, w tym szczególnie historycznego tekstu prawnego. Zawdzięcza się jemu m.in. rozróżnienie w naukach prawniczych języka prawnego, w którym formułowane są ustawy i podobne akty prawodawcze, które mają być rozumiane jako zespół norm postępowania ustanowionych przez organizację państwową (język, litera prawa) oraz językiem prawniczym, w którym formułowane są różnego rodzaju wypowiedzi o prawie (język prawników).
Zmarł na atak serca podczas rewizji swego wileńskiego mieszkania przez hitlerowców. Pochowany został na Cmentarzu na Rossie.